Abstinentie, waar hou je rekening mee als naaste van een verslaafde?

Abstinentie, misschien heb je er al eens over gehoord of gelezen.

Maar wat is dat nu, abstinentie? Een ander woord voor abstinentie is onthouding of geheelonthouding.
Dit betekent voor de verslaving dat iemand die in herstel gaat, afkickt van zijn verslaving, maar daarna ook van alle middelen af blijft die een stemmingswisseling teweeg brengen. Iemand die afkickt van drugs zal het advies krijgen om ook geen alcohol meer te nuttigen. Dit om te voorkomen dat het ene middel het andere gaat vervangen.
In onze hersenen zit een beloningssysteem. Dit deel van de hersenen zorgt er voor dat we gemotiveerd worden om te eten en te drinken, maar laat ons ook genieten van dingen.
Als iets ons genot bezorgt, willen we die handeling ook graag herhalen.
Alcohol zou voor een coke-verslaafde datzelfde genotsgevoel kunnen oproepen.
De hersenen linken een bepaald gevoel, een situatie of geluiden/geuren aan gebruik.
De verslaafde krijgt zo een stimulans of aanleiding om te gaan gebruiken.
Deze triggers kunnen heel ver gaan. Een logo of etiket van een fles sterke drank kan al een trigger zijn. Belangrijk is dus, dat de verslaafde zo min mogelijk triggers krijgt. Zeker de eerste tijd, en dan spreek ik niet over weken of maanden, maar eerder over een jaar of meerdere jaren liggen die triggers op de loer. Niet meer gebruiken betekent niet dat de verslaving over is en dat de verslaafde daar direct goed mee om kan gaan. Dit is een leerproces en heeft tijd nodig.

Ik ben niet verslaafd, dus wat heb ik daarmee te maken?
Als naaste is het makkelijk om te zeggen, “hij/zij is verslaafd, ik niet!”
Daarmee bedoelen naasten eigenlijk te zeggen, dat de verslaafde van de middelen af moeten blijven, maar dat zij daar niks voor hoeven doen.
Daar ben ik het niet mee eens. Als je als partner van een verslaafde er voor kiest om bij iemand te blijven die kampt met een verslaving, moet je zelf ook wat concessies doen, om het herstel zo goed mogelijk te laten verlopen.
Maar ook als je niet met iemand samenwoont, kun je rekening houden met de verslaafde in herstel.

Wat kan ik doen als naaste?

  • Haal geen alcohol/drugs in huis. Ook alcoholvrij bier of -wijn kan een trigger zijn door de smaak en geur, beter zijn drankjes die niet aan geassocieerd worden met alcohol.
  • Hou je zelf van een alcoholische versnapering, gebruik deze dan buitenshuis, hou je huis alcoholvrij
  • Gebruik je zelf wel eens softdrugs, doe dit ook buitenshuis, en zorg dat je de geur niet mee naar huis neemt.
  • Nog beter, stop zelf ook met alcohol en drugs en wees een steun voor elkaar.
  • Vier je een feestje thuis, licht je gasten in dat er geen alcohol wordt geschonken. Aan hun de keus of ze komen of wegblijven.
  • Komt er iemand op bezoek die in herstel is, drink dan zelf ook geen alcohol en biedt het zeker niet aan!
  • Vermijdt kroegen of een terrasje pakken, als je met de verslaafde bent.
  • Vermijdt de coffeeshop.
  • Bezoek geen casino, of gokhal.
  • Staat er wijn of andere alcohol in de kast, geef dit weg. Ook al drink je het zelf nooit, laat het niet staan want voor een verslaafde is het moeilijk als het in huis is.
  • Als je inwonende kinderen hebt, alcohol/drugs zijn thuis niet welkom.

En vergeet niet, praat samen over wat triggers zijn voor een verslaafde. Misschien is het iets waar je zelf helemaal niet aan denkt. Soms worden dit soort onderwerpen ook vermeden, omdat het moeilijk is om het over de verslaving te hebben, die we liever vergeten. Naasten hebben dan het idee, hij/zij is er van af, we praten er niet meer over. Soms wordt een verslaving door een naasten gebagatelliseerd, “het valt wel mee, we moeten nu wel een keer de kroeg in kunnen duiken, samen. Je bent er toch van af?”

Blijf praten met elkaar, ook al is het onderwerp lastig en kun jij je niet voorstellen waarom iets zo moeilijk is voor de verslaafde. Laten we een steun zijn voor iemand in herstel, daar wordt iedereen beter van!

 

Geplaatst in Berichten.