Wat een jaar hebben we achter de rug. Veel gebeurt en veel gedaan. Mooie dingen en natuurlijk het verlies van mijn baan en corona.
Dat zorgde ervoor dat ik in een enorme dip kwam en erg wantrouwend werd. Ik zag letterlijk spoken en voelde me echt slecht.
Maar daar was jij. Je leerde me echt dat ik mezelf dingen ging afvragen. Is het echt zo wat je denkt of is het iets wat je denkt maar niet waar is? Je leerde me relativeren. Ik heb eindelijk afscheid genomen van mijn jeugd. Het vader issue. We reden met de auto door het weiland en letterlijk waaiden de woorden en zorgen weg. Wat een heerlijk bevrijdend gevoel.
Het zal heus nog wel een keer minder gaan maar met de handvatten die ik heb gekregen kan ik er een stuk beter mee omgaan. Het is ook fijn om te weten hoe anderen tegen me aankijken. Het sterkt…en het doet goed.
Lieve Ulrike, bedankt voor je wijze woorden en lessen. Heel veel kunnen hier van leren en wat aan hebben. Het maakt het leven een stuk fijner en aangenamer.